Mijn naam is Brigitte van Rassel en ik ben 50 jaar oud. Al ruim 25 jaar ben ik werkzaam bij Adelante. De laatste jaren iets minder zichtbaar omdat de afdeling Arbeidstherapie, waar ik nu werkzaam ben, in de kelder ligt. Ik ben begonnen als secretaresse bij Adelante Audiologie. Na mijn havo diploma en het afronden van de pabo opleiding kon ik niet echt blij worden van lesgeven. Na een jaar werken in een leuke boetiek in Maastricht besloot ik om een ander diploma te behalen en volgde een opleiding voor medisch directiesecretaresse. Via mijn stageplek bij afdeling Audiologie van het ziekenhuis in Maastricht kon ik aan de slag bij het Audiologisch Centrum Hoensbroek (tegenwoordig genaamd Audiologie & Communicatie). Eerst ter vervanging van een zwangerschapsverlof en later in een vaste functie. Aangezien ik dagelijks van Maastricht naar Hoensbroek reisde en mijn partner van Nuth naar Maastricht, zijn wij gaan samenwonen in Hoensbroek. Zo hoefde maar één van ons te “reizen” naar het werk. We kochten vervolgens onze eerste woning in Sittard. Met als gevolg dat we toch weer beiden moesten reizen naar ons werk.
Na een paar jaar ontstond er een vacature bij Adelante, afdeling Personeel & Organisatie, nu afdeling Human Resources (HR). Hier heb ik meerdere jaren met plezier gewerkt. Ook kwam er gezinsuitbreiding (dochter Puck) en kochten we een huis in Nuth, waar we nog steeds wonen. Ik was het woon-werkverkeer van Sittard naar Hoensbroek zat. Door de drukte was ik dagelijks toch minstens 20 minuten (enkele reis) onderweg.
Vanuit Nuth fietste ik een kwartiertje, een mooie route, zo kreeg ik tenminste de nodige beweging. Dat was welkom aangezien mijn werk als secretaresse vooral zittend was en ik rugklachten had. Dat fietsen was ook altijd erg gezellig met mijn dochter Puck die achterop zat. Toen ze klein was bracht ik haar naar de Bereboot, kinderopvang op het terrein van Adelante, als ik ging werken.
Een paar jaar later kwam er een vacature voor secretaresse Volwassenenrevalidatie bij Adelante. Ik solliciteerde en werd aangenomen voor de job. Ik heb met een aantal medisch managers gewerkt. Leuk werk, maar toch vond ik het tijd worden voor iets anders, werkzaamheden die aan het einde van een dag afgerond kunnen zijn. Iets waarbij ik zelf meer kan bewegen en meer met mijn handen bezig kan zijn. Ik dacht soms zelfs hardop aan schilderwerkzaamheden, tot ‘ergernis’ van mijn toenmalige collega ;-).
Ik was al eens bij afdeling Arbeidstherapie geweest omdat ik nieuwsgierig was wat daar gedaan werd. Het leek mij geweldig om daar iets aan te kunnen bijdragen. De meeste collega’s keken raar op maar dit werk sluit goed aan bij mijn interesses en creativiteit. HR heeft hierin een steentje bijgedragen, ze kennen me wat beter daar. Mijn huidige collega-vakkracht zag het gelukkig ook zitten en zo mocht ik aan de slag als vakkracht Arbeidstherapie.
Het woord Arbeidstherapie zorgt meermaals voor verwarring bij de revalidanten: “ik hoef toch niet meer te werken?” of “ik ben geen klusser”. Maar het gaat niet om hetgeen hier gemaakt wordt zoals bijvoorbeeld het klassieke vogelnestkastje of de windwaaier. Het gaat om de weg naar het eindresultaat: welke problemen kom ik tegen en hoe kan ik deze oplossen? Wat kan ik lichamelijk? Weer leren lopen wordt geoefend bij de fysio maar lopen met materialen in de handen en in een omgeving waar ook andere revalidanten om je heen bewegen. Of oefenen met staan, lukt dat ook als je afgeleid bent door het bezig zijn met een werkstuk? Kan ik een werkbeschrijving omzetten in handelen en hoe zit het met prikkelverwerking? Er zijn meerdere mensen in de ruimte aanwezig (therapiegroepen) die geluid maken met timmeren, zagen en de radio in de ruimte staat altijd aan, Onze omgeving in de werkruimte bij Arbeidstherapie is dan ook heel anders dan een klinische omgeving. Het ruikt hier heerlijk naar hout en metaal! Voor sommigen is deze omgeving een verademing en ontspannend.
Een revalidant kan hier werken met hout of metaal. Metaal vraagt wat meer kracht en nauwkeurigheid. Inmiddels heb ik ook leren lassen, hoe leuk is dat?
Ik haal veel voldoening uit mijn werk. Revalidanten zetten hier stappen vooruit, waarbij ik deel uitmaak van deze vooruitgang! Het is ook dankbaar werk. Ik heb hier in de afgelopen 3 jaar al meer bedankjes gekregen dan in mijn 25 jaar secretaressewerk ;-) Bij Arbeidstherapie komen revalidanten van alle diagnosegroepen: amputatie/traumatologie/orthopedie, chronische pijn, dwarslaesie, NAH, CVA en cardio. Elke revalidant heeft een eigen doel waar hij/zij aan wil werken en wordt op een daarbij passende manier begeleid. Voor de mensen met chronische pijn is het bijvoorbeeld belangrijker om te doseren of te pauzeren en hun energie te verdelen. Bij cliënten van afdeling cardio is energieverdeling ook belangrijk naast de opbouw van belastbaarheid. De handelingen die men hier tegenkomt tijdens de therapie kunnen weer gebruikt worden in het dagelijks leven.
Ik ben erg blij met mijn huidige werkplek. Trouwens, doordat ik nu veel meer in beweging ben tijdens mijn werk heb ik ook bijna geen rugklachten meer. Deze switch heeft mij dus veel opgeleverd. Ik kan nog wel een aantal jaren mee bij Adelante!
In mijn vrije tijd wandel ik regelmatig, sport ik (pilates en floatfit) en werk ik met klei. Ik maak keramische beelden met mijn eigen keramiekoven (www.brigittevanrassel.com), het is dus eigen productie van het begin tot het eind. In het verleden heb ik ervaren dat deze hobby voor mij therapeutische waarde heeft en daarnaast kan ik deze ervaring heel goed gebruiken in mijn huidige job.
Mocht je als collega nieuwsgierig geworden zijn, loop gerust eens binnen om te “ruiken”, ik geef graag toelichting over hetgeen we hier doen!
Ik geef het stokje door aan Renate Schrooders, leerkracht.